Vedat Kitapçılık
Kargo Gönderim Saatleri;
Hafta İçi Saat 16:00 'ya kadar
Cumartesi Saat 11:00 'e kadar
Kartlarına Taksit
Seçeneklerimiz Vardır!
Banka Hesap Bilgilerimiz
Destek
HATTI
0212
240 12 54
240 12 58
Favori
Listenizde
Ürün Yok!
Sepetinizde
Ürün Yok!
Yeni Çıkan Yayınlar:      Mayıs (0)      Nisan (73)      Mart (140)      Şubat (116)

Türkiye de Kamu Görevlileri Sendikacılığı - 4688 sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları ve Toplu Sözleşme Kanunu Çerçevesinde

Türkiye de Kamu Görevlileri Sendikacılığı - 4688 sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları ve Toplu Sözleşme Kanunu Çerçevesinde



Sayfa Sayısı
:  
200
Kitap Ölçüleri
:  
16x23 cm
Basım Yılı
:  
2013
ISBN NO
:  
9786054354962

350,00 TL









GİRİŞ   Kamu görevlileri sendikacılığı, tüm dünyada olduğu gibi, Türkiyede de işçi sendikacılığıyla karşılaştırıldığında çok eski bir geçmişe sahip bulunma¬maktadır. Kamu görevlilerinin uzun yıllar çalışma koşullan açısından işçilere göre ayrıcalıklara sahip olmaları, devleti temsil ettikleri ve bu nedenle devlete karşı örgütlenemeyecekleri yönünde genel kabul gören sav nedeniyle geç bir sendikalaşma süreci yaşadıklarını söylemek mümkündür. Ancak zaman içinde kamu görevlilerinin sayısındaki artış ve ayrıcalıklı konumlarını kaybetmeye başlamaları, 19601ı yıllardan itibaren kamu görevlileri arasındaki örgütlenme hareketlerine ivme kazandırmıştır. Bunun sonucunda birçok ülkede kamu gö¬revlileri, toplu pazarlık ve grev hakkını da içine alan sendikal haklarını kullan¬maya başlamış; Türkiyede de ilk kez 1961 yılında kabul edilen Anayasa ile birlikte, sınırlı da olsa, kamu görevlilerine örgütlenme hakkı verilmiştir. Kamu görevlileri sendikaları, işçi sendikalarında olduğu gibi, ekonomik, sosyal, siyasal ve hukuki yönleri olan çok boyutlu örgütlerdir. Ancak Tür-Ijfc kiyede yıllardan beri yerleşmiş olan katı mevzuatçı anlayış ve ′wf~ Avrupadakinden farklı olan sendikacılık ve siyaset arasındaki ilişki yönü nede-Ş1. niyle kamu görevlileri sendikalarının özellikle hukuki ve siyasal boyutları ön plana çıkmaktadır. Türkiye′deki işçi sendikacılığından farklı olarak, kamu gö-]Şfc. revüleri özellikle 19801i yıllardan itibaren tabanda başlattıkları hareket sonu¬cunda sendikal hakları elde etmişlerdir. Ancak bu hak elde etme mücadelesinde ularına her zaman için önce yasal düzenlemelerin yapılması, sonrasında sendikal hakların kullanılması gerektiği yönünde genel kabul görmüş mevzu¬atçı anlayış çıkmıştır. Bu nedenle Türkiye′de kamu görevlilerinin sendikal * haklarına ilişkin tartışmalar genellikle mevzuat temeline dayanmaktadır. Kamu s-görevlileri sendikalarının bu hukuki boyutunun yanı sıra siyasetin üzerlerindeki baskın etkisi nedeniyle siyasi boyutu da öne çıkmakta ve kamu görevlileri sen¬dikaları, kamuoyunda genellikle belirli siyasi partilerin temsilcisi olarak algı¬lanmaktadır. Türkiye′de devlet, uzun yıllar kamu görevlileri sendikacılığına tedirgin-Jik ve tereddütle yaklaşmıştır. Sendikal hakların ancak yasal olarak düzenlen-;′dikten sonra kullanabileceği düşüncesine dayanan mevzuatçı anlayış nedeniyle ;mu görevlileri, örgütlenme haklarını kullanabilmek için 1965 yılına kadar .lemek zorunda kalmıştır. Bireyi devlete karşı koruyan ve özgürlükçü 1961 ^Anayasası ile tüm çalışanlara örgütlenme hakkı tanınmış ve bu hak, 1965 yı¬lında kabul edilen 624 sayılı Devlet Personeli Sendikaları Kanunu ile düzen¬lenmiştir. Ancak 624 sayılı Kanun, toplu sözleşmeli ve grevli bir sendikal hak tanımadığı için bu dönemde kamu görevlileri için gerçek bir sendikacılıktan söz edebilmek mümkün olmamıştır. Bununla birlikte 1971 yılında Anayas yapılan değişikliğe kadar devam eden bu dönem, kamu görevlilerinin ilk gütlenme deneyimlerini yaşamaları açısından önem taşımaktadır. 1971 yılında yapılan değişikliklerle birlikte, Anayasalarda özgürlükyerine yasakların ve sınırların olduğu yeni bir dönem başlamış, bu anlayış değisikliğinden kamu görevlileri sendikaları da etkilenmiş ve 1961 Anayasası düzenlenen örgütlenme hakkı, yalnızca işçiler ve işverenle sınırlandırılmıştır. Dolayısıyla Anayasa tarafından kamu görevlilerine veri örgütlenme hakkı, yapılan değişiklikle yine Anayasa tarafından geri alınmış.1982 Anayasasında da öne çıkan devletin bireye karşı korunması yaklaş sonucunda sendikal haklar, yalnızca işçi ve işverenlere tanınmış; kan görevlilerinin sendikal haklarını düzenleyen veya yasaklayan herhangi hükme yer verilmemiştir. Ancak 1989 Bahar Eylemlerinin de etkisiyle 1980lerin sonu ve 1990ların başında, mevzuatçı anlayışı zorlayacak şekil çalışanlar, tabanda kendiliğinden bir araya gelmeye ve tepkilerini dile getiren eylemlerde bulunmaya başlamıştır. Tabandaki bu hareketlilik, kamu görevliler arasında da baş göstermiş ve özellikle öğretmenlerin öncülüğünde il örgütlenme hareketleri görülmeye başlamıştır. 1986 yılında abece Dergisini kurulmasıyla başlayan süreç, 1980 sonrası dönemin ilk kamu görevliler sendikası olan Eğitim-İş′in 1990 yılında kurulması ve ilk kamu görevliler: konfederasyonu olan Türkiye Kamu-Sen′in de 1992 yılında kurulmasıyla devam etmiştir. Dolayısıyla 19801i yılların ortalarından itibaren kamu görevlileri kendiliğinden bir araya gelerek hukuku önceleyen bir örgütlenme hareketi başlatmıştır. Bir başka deyişle, 1980lerden sonra kamu görevlileri sendikacılığı işçi sendikacılığından farklılaşarak, mevzuatçı yaklaşımın sınırlarını zorlayarak hak elde etme mücadelesi vermeye başlamıştır. 1990 lı yıllarda Türkiye′nin kamu görevlileri sendikaları açısından büyük önem taşıyan 87 ve 151 sayılı ILO sözleşmelerinin onaylanmasının da etki¬siyle, devletin kamu görevlileri sendikacılığına bakışı değişmeye başlamış ve yargı kararlarıyla da bu yaklaşım değişikliği güç kazanmıştır. Bunun sonu¬cunda 1995 yılında Anayasada değişiklik yapılarak kamu görevlilerine de ör¬gütlenme hakkı ve toplu görüşme hakkı tanınmıştır. Ancak uygun yasal dü¬zenleme, Anayasa değişikliğinden tam 6 yıl sonra, 2001 yılında kabul edilen 4688 sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları Kanunu ile birlikte yapılmıştır. Bu¬nunla birlikte 4688 sayılı Kanun, kamu görevlilerinin tümüne örgütlenme hakkı getirmediği gibi, bir tür danışma işlevi gören ancak toplu sözleşme ile sonuç¬lanmayan bir toplu görüşme sistemi düzenlemiş ve grev hakkına da yer vermemiştir. Kamu görevlileri sendikalarının çok büyük bir kısmının kuruluşlarından itibaren toplu sözleşmeli ve grevli bir sendikacılık için verdikleri mücadele devam ederken; tarafı olduğu uluslararası sözleşmelere uyumsuzluğu nedeniyle özellikle ILO denetim organlarının raporlarında eleştirilen Türkiye, İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi tarafından da birçok davada mahkûm edilmiştir. Bunun sonucunda 2010 yılında bir referandumla Anayasanın bazı maddele-ıde yapılan değişiklikle kamu görevlilerine grevi içermeyen toplu pazarlık ıkkı verilmiş; ancak 4688 sayılı Kanunda Anayasada yapılan değişikliğe pa¬ralel bir değişiklik, 2012 yılında yapılmıştır. Bu değişiklikle birlikte her şeyden :e Kanunun ismi, Kamu Görevlileri Sendikaları ve Toplu Sözleşme Kanunu rak değiştirilmiş, sonrasında da başta toplu pazarlık süreci ve uyuşmazlıkla-çözümüne ilişkin olmak üzere Kanuna yeni düzenlemeler ilave edilmiş ve ıtlenme hakkına ilişkin de kimi değişiklikler yapılmıştır. Kamu görevlilerinin sendikal haklarına ilişkin çeşitli dönemlerde birçok çalışma yapılmıştır. Ancak bu çalışmalar arasında özellikle bir bilim insanının yaptığı çalışmalar, hem niteliği hem de niceliği açısından öne çıkmaktadır: Prof. Dr. Mesut Gülmez. Gülmez, 19801i yıllardan itibaren kamu görevlileri sendikacılığı konusunda Türkiye′deki ilk çalışmaları yaptığı gibi bu kapsamlı, nitelikli ve titiz çalışmalar, birçok akademik ve siyasi platformda da konunun tartışılmasına zemin hazırlamıştır. Tarihi bilgi ve belgeleri de açığa çıkartan Gülmez′in çalışmaları, aynı zamanda kamu görevlilerinin sendikal haklarına ilişkin yapılan diğer çalışmaların da temelini oluşturmuştur. Bu kitapta da, ′Ya¬rarlanılan Kaynaklar" bölümüne bakıldığında da görüleceği gibi, ağırlıklı olarak Gülmez′in çalışmalarından yararlanılmıştır. Dolayısıyla bu kitap da dâhil olmak üzere kamu görevlilerinin sendikal haklarına ilişkin yapılan çalışmaların tamamına yakınını, ′Mesut Gülmez′in çalışmalarının bir derlemesi′ olarak nitelendirmek sanırım çok da yanlış olmayacaktır. Türkiye′de toplu iş hukukuna ilişkin kitapların neredeyse tamamında 2012 yılına kadar yalnızca 2821 sayılı Sendikalar Kanunu ile 2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Kanunu, 2012 yılından itibaren ise 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu ele alınmakta, ancak 4688 sayılı Kanun ihmal edilmektedir. Elinizdeki kitap, toplu iş hukukunun bu ihmal edi¬len alanına ufak da olsa bir katkı sağlama amacı taşımaktadır. Bu kitap, esas olarak 2012 yılında 4688 sayılı Kanunda yapılan değişiklikler ışığında Tür¬kiye′de kamu görevlilerinin sendikal haklarını genel hatlarıyla ele almayı amaçlamaktadır. Kitap, başlıca dört bölümden oluşmaktadır. Gülmez′in çalış¬malarının temelini oluşturduğu birinci bölümde Türkiye′de kamu görevlilerinin sendikal haklarının tarihsel gelişim süreci ele alınmaktadır. Bu bölümde, Cumhuriyetin kuruluşundan günümüze kadar kamu görevlilerinin sendikal hakla¬rındaki değişiklik ve gelişim, başlıca beş dönem altında değerlendirilmektedir. İkinci bölümde, kamu görevlilerinin sendikal haklarına ilişkin uluslararası çer¬çeve çizilmektedir. Çoğunlukla Gülmez′in çalışmalarından yararlanılarak ha¬zırlanan bu bölümde, Anayasanın 90. maddesinde 2004 yılında yapılan deği¬şiklikle birlikte önemi daha da artan uluslararası belge ve sözleşmelerde kamu görevlilerinin sendikal haklarına ilişkin yer alan düzenlemeler ele alınmakta ve ulusal mevzuatın söz konusu belge ve sözleşmelere uyumu genel hatlarıyla tartışılmaktadır. Kamu görevlilerinin sendikal haklarına ilişkin uluslararası çerçeve genel hatlarıyla ikinci bölümde ele alındıktan sonra, kitabın üçüncü bölümde konu¬nun ulusal mevzuat çerçevesi çizilmektedir. Bu bölümde, 2012 yılında yapılan değişiklikten sonra Kamu Görevlileri Sendikaları ve Toplu Sözleşme Kanunu adını alan 4688 sayılı Kanun çerçevesinde Türkiye′de kamu görevlilerinin sen¬dikal haklan ele alınmaktadır. Daha açık bir ifadeyle üçüncü bölümde 4688 sayılı Kanun ışığında kamu görevlileri sendika ve konfederasyonlarının kuruluş esasları, organları, gelirleri, giderleri ve denetimi, üyelik ve güvenceler, sendi¬kal faaliyet ve yasaklar, yönetime katılma, toplu pazarlık süreci ve uyuşmaz¬lıkların çözümü açıklanmaktadır. Kitabın son bölümünde ise, Türkiye′de faali¬yet gösteren kamu görevlileri konfederasyonlarına ilişkin genel bir bilgi verile- rek, üç büyük kamu görevlileri konfederasyonu olan KESK, Türkiye Kamu- -j Sen ve Memur-Sen′in tarihsel gelişimi, sendikacılık anlayışı ve üye yapısı ele alınmaktadır. Ayrıca kitabın sonunda iki kısımdan oluşan bir de Ekler bölümü bulun¬maktadır. Ekler bölümünün ilk kısmında sendika üyelik formu örneği, üyelik¬ten çekilme formu örneği ile kamu kurum ve kuruluşlarında Mayıs ayının ikinci yarısında kamu görevlileri ve sendikalara üye sayısını tespit etmek ama¬cıyla yapılan toplantıya ilişkin toplantı tutanağı örneği yer almaktadır. Bu bö¬lümün ikinci kısmında ise, 4688 sayılı Kanuna ve kamu görevlilerinin sendikal haklarıyla doğrudan ilgili olan yönetmeliklere yer verilmektedir. Bu kısmın kitaba konulmasının iki temel amacı bulunmaktadır. Birincisi, kitabı okuyanla¬rın ilgili yasal düzenlemelere doğrudan ulaşabilmesini sağlamakken; ikincisi, kitabın yazıldığı dönemde yürürlükte olan yasal düzenlemeleri okurlarla pay¬laşmaktır. ONSOZ Bir çalışmayı ortaya çıkarmak zor, sıkıntılı, özveri isteyen ve uzun zaman alan bir yolculuk gibidir bana göre. Gideceğiniz nokta bellidir yola çıkmadan önce. Yola çıkarken bir yol haritası çizerek rotanızı belirlemeye çalışırsınız. Bu yolculuğun kaptanı olan yazar, üzerinde çok büyük bir sorumluluk hisseder. Ulaşılmak istenen noktaya zamanında ve kazasız bir şekilde varmak gerekir çünkü. Ancak yola çıkınca her şeyin yol haritasında çizildiği gibi kusursuz ve rahat olmadığını fark edersiniz. Ve işte o zaman yolculuğun zor olan, ama aynı zamanda keyifli kısmı başlar. Zordur, çünkü önceden kestiremediğiniz sorunlar çıkar, yol kapanır, başka yol bulmaya çalışırsınız, hava koşulları bozulur veya siz yorulursunuz, bir süre mola vererek dinlenmek istersiniz, kimi zaman da bu yolculuğu bitiremeyeceğinizi düşünürsünüz. Keyiflidir, çünkü kendi sınırlarınızı zorlarsınız, genişletirsiniz, yazarken düşünür ve yeni birçok şey öğrenirsiniz. Bu yolculukta önce kendinizi yalnız hissedersiniz, ancak ilerlemeye başlayınca aslında yalnız olmadığınızı görürsünüz. Her şeyden önce arkanızda sizin tek başınıza yolculuğa çıkmanız için desteğini hiçbir zaman esirgemeyen kişileri görürsünüz. Bunların başında aileniz ve hocalarınız gelir. Ben de bu yolculukta benim yanımda olan, varlıklarıyla bana güç veren aileme sonsuz teşekkür ediyorum. Eğitim hayatım boyunca üzerimde çok büyük emeği olan tüm değerli hocalarıma da minnettarım. Akademik hayatımın önemli dönüm noktalarında bana yol gösteren iki değerli hocama, Prof. Dr. Nüvit Gerek ve Prof. Dr. Ömer Zühtü Altan′a, ise özellikle teşekkür etmek isterim. Bu kitabımı da bu nedenle Prof. Dr. Ömer Zühtü Altan′a ithaf etmek istiyorum. Bu yolculuğu keyifli kılan diğer bir nokta ise, size samimiyetle yardım eden meslektaş dostlarınızın olmasıdır. Bu yolculukta beni yalnız bırakmayan, eleştiri, öneri ve değerlendirmeleriyle elinizdeki kitabın ortaya çıkmasına çok büyük katkıda bulunan Prof. Dr. Alpay Hekimler ile Doç. Dr. Aziz Çelik′e çok teşekkür ederim. Böyle meslektaş dostlarım olduğu için de kendimi çok şanslı hissettiğimi belirtmek isterim. Son söz olarak ise, bu kitabın tüm okuyuculara faydalı ve yeni yolculuklar için bir başlangıç olmasını dilerim. Banu UÇKAN Temmuz 2013, Eskişehir    

İçindekiler


ÖNSÖZ V
KISALTMALAR CETVELİ VII
TABLOLAR VE ŞEKİLLER LİSTESİ XVII
GİRİŞ 1

I. BÖLÜM
TÜRKİYE’DE KAMU GÖREVLİLERİNİN SENDİKAL HAKLARININ TARİHSEL GELİŞİM SÜRECİ

1.1. 1961 Öncesi Dönem 5
1.2. 1961-1980 Dönemi 6
1.3. 1980-1995 Dönemi 11
1.4. 1995-2001 Dönemi 14
1.5. 2001-2012 Dönemi 16
II. BÖLÜM
KAMU GÖREVLİLERİNİN SENDİKAL HAKLARININ ULUSLARARASI ÇERÇEVESİ

2.1. Birleşmiş Milletler Belgelerinde Kamu Görevlilerinin Sendikal Hakları 23
2.1.1. İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi 23
2.1.2. Ekonomik Sosyal ve Kültürel Haklar Uluslararası Sözleşmesi 25
2.1.3. Medeni ve Siyasal Haklar Uluslararası Sözleşmesi 26
2.2. Avrupa Konseyi Belgelerinde Kamu Görevlilerinin Sendikal Hakları 27
2.2.1. İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesi 27
2.2.2. Avrupa Sosyal Şartı 29
2.3. Uluslararası Çalışma Örgütü Belgelerinde Kamu Görevlilerinin Sendikal Hakları 32
2.3.1. 87 Sayılı Örgütlenme Özgürlüğü ve Örgütlenme Hakkının Korunması Sözleşmesi 33
2.3.2. 98 Sayılı Örgütlenme ve Toplu Pazarlık Hakkı Sözleşmesi 36
2.3.3. 151 Sayılı Kamu Hizmetinde Örgütlenme Hakkının Korunması ve İstihdam Koşullarının Belirlenmesi Yöntemleri Sözleşmesi 39
2.4. Uluslararası Sözleşmelerin Bağlayıcılığı 41

III. BÖLÜM
KAMU GÖREVLİLERİNİN SENDİKAL HAKLARININ ULUSAL ÇERÇEVESİ: 4688 SAYILI KAMU GÖREVLİLERİ SENDİKALARI VE TOPLU SÖZLEŞME KANUNU

3.1. Sendika Kavramı ve Unsurları 46
3.2. Sendikal Örgütlenme Modelleri 46
3.3. Sendikal Örgütlerin Kuruluş İşlemleri 50
3.4. Sendikal Örgütlerin Organları 53
3.4.1. Genel Kurul 54
3.4.1.1. Genel Kurulun Görev ve Yetkileri 54
3.4.1.2. Genel Kurulun Oluşumu ve Delege Seçimi 55
3.4.1.3. Seçimlerde Uygulanacak Esaslar 55
3.4.1.4. Toplantı Zamanı ve Karar Yeter Sayısı 56
3.4.2. Diğer Zorunlu Organlar 56
3.5. Sendikaya Üyelik ve Sendikal Güvenceler 58
3.5.1. Bireysel Sendika Özgürlüğü 58
3.5.2. Sendika Üyeliğinin Kazanılması ve Kaybedilmesi 62
3.5.2.1. Sendika Üyeliğinin Kazanılması 62
3.5.2.2. Sendika Üyeliğinin Kaybedilmesi 63
3.5.3. Sendika Üyelerinin Hak ve Borçları 65
3.5.4. Sendikal Güvenceler 66
3.5.4.1. Sendika Üyeliğinin Güvencesi 66
3.5.4.2. Sendika Yöneticiliğinin Güvencesi 67
3.6. Konfederasyon ve Uluslararası Kuruluşa Üyelik 68
3.7. Sendikal Örgütlerin Faaliyetleri ve Yönetime Katılma 69
3.7.1.Sendikal Örgütlerin Faaliyetleri 70
3.7.1.1. Sendikal Örgütlerin Çalışma Hayatına İlişkin Faaliyetleri 70
3.7.1.2. Sendikal Örgütlerin Sosyal ve Ekonomik Faaliyetleri 71
3.7.2. Sendikal Örgütlere Yasak Faaliyetler 72
3.7.3. Yönetime Katılma 74
3.7.3.1. İşyeri Sendika Temsilciliği 74
3.7.3.2. Kurum İdari Kurulu 77
3.7.3.3. Kamu Personeli Danışma Kurulu 77
3.8. Sendika ve Konfederasyonların Gelirleri, Giderleri ve Denetimi 79
3.8.1. Sendika ve Konfederasyonların Gelirleri 79
3.8.2. Sendika ve Konfederasyonların Giderleri 83
3.8.3. Sendika ve Konfederasyonların İdari ve Mali Denetimi 84
3.9. Sendika ve Konfederasyonlarda Katılma ve Birleşme 86
3.10. Sendika ve Konfederasyonların Faaliyetlerinin Durdurulması, Sona Ermesi ve Hukuki Sonuçları 87
3.11. Toplu Sözleşme Süreci ve Uyuşmazlıkların Çözümü 90
3.11.1. Toplu Sözleşmenin İçeriği ve Kapsamı 91
3.11.2. Toplu Sözleşmenin Tarafları 91
3.11.3. Toplu Sözleşme Görüşmeleri 95
3.11.4. Toplu Sözleşme Görüşmelerinin Sonuçlanması 98
3.11.4.1. Toplu Sözleşme Görüşmelerinin Anlaşma ile Sonuçlanması 98
3.11.4.2. Toplu Sözleşme Görüşmelerinin Uyuşmazlıkla Sonuçlanması 99
3.11.5. Mahalli İdarelerde Sosyal Denge Tazminatına İlişkin Sözleşmelerin İmzalanması 106

IV. BÖLÜM
TÜRKİYE’DEKİ KAMU GÖREVLİLERİ KONFEDERASYONLARI

4.1. Kamu Görevlileri Konfederasyonlarına Genel Bir Bakış 109
4.2. Kamu Emekçileri Sendikaları Konfederasyonu (KESK) 113
4.3. Türkiye Kamu Çalışanları Sendikaları Konfederasyonu (Türkiye Kamu-Sen) 118
4.4. Memur Sendikaları Konfederasyonu (Memur-Sen) 122
SONUÇ 127
YARARLANILAN KAYNAKLAR 133
EKLER
Ek 1 Kamu Görevlileri Sendikalarına Üyelik Formu 143
Ek 2 Kamu Görevlileri Sendikaları Kamu Görevlisinin Üyelikten Çekilme Bildirimi Formu 146
Ek 3 4688 Sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları ve Toplu Sözleşme Kanununun 30 uncu Maddesinin İkinci Fıkrasının (A) Bendi Gereğince Yapılan Toplantı Tutanağı Formu 149
Ek 4 4688 Sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları ve Toplu Sözleşme Kanunu 152
Ek 5 Kamu Görevlileri Sendikaları ve Toplu Sözleşme Kanunu Kapsamına Giren Kurum ve Kuruluşların Girdikleri Hizmet Kollarının Belirlenmesine İlişkin Yönetmelik 179
Ek 6 Kamu Görevlileri Sendikaları ve Konfederasyonlarınca Düzenlenecek Üyeliğe Başvuru Belgesi, Çekilme Bildirimlerinin Şekli, İçeriği, Tutulacak Defterlerin Şekli, İhtiva Edeceği Bilgiler ile Kayıtların Düzenlenmesine İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik 187
Ek 7 Sendika Üye Sayıları ve Her Hizmet Kolunda Yetkili Kamu Görevlileri Sendikaları ve Bunların Bağlı Bulundukları Konfederasyonların Belirlenmesine İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik 190
Ek 8 Toplu Sözleşme Görüşmelerinin Yapılma Usul ve Esasları ile Kamu Görevlileri Hakem Kurulu, Kamu Personeli Danışma Kurulu ve Kurum İdari Kurullarının Teşkili, Çalışma Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmelik 193