Kargo Gönderim Saatleri;
Kartlarına Taksit
Yeni Üyelik
Üye Girişi
GEREKÇELİ HMK ( Hukuk Muhakemeleri Kanunu ) - ( KENAR FİHRİSTLİ )
.jpg){kind=small}
GEREKÇELİ HMK ( Hukuk Muhakemeleri Kanunu ) - ( KENAR FİHRİSTLİ )
Hakan PEKCANITEZ / Hülya TAŞ KORKMAZ / Nedim MERİÇ - Vedat Kitapçılık
Sayfa Sayısı
:
1104
Kitap Ölçüleri
:
13,5*19,5
Basım Yılı
:
2018
ISBN NO
:
978-605-9263-92-4
4,0 / 5 Derecelendirme (1 Oylama)
0,00
TL 
Bu ürün şu anda stoklarımızda yok!Yazarın diğer ürünlerine gözatmanızı tavsiye ederiz...
9. BASIYA ÖNSÖZ
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun gerekçeli sekizinci basısı tükendiğinden ve bu arada ilgili mevzuatta yapılan değişikliklerin de çalışmaya eklenmesi gerektiğinden dokuzuncu basıyı hazırlamış bulunuyoruz.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmekle birlikte, bu Kanun’un yürürlüğe girdiği tarihte bölge adliye mahkemeleri göreve başlayamadığından, yeni kanun yolu sistemi uygulanıncaya kadar, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nda yer alan kanun yolu sisteminin uygulanmaya devam edeceği 6217 sayılı Kanun’un 30. maddesiyle hükme bağlanmıştır. Bu hükümle Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na geçici ikinci maddeden sonra gelmek üzere eklenen geçici maddeye göre, “Bölge adliye mahkemelerinin, 26/9/2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2 nci maddesi uyarınca Resmî Gazete’de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.” (Geçici m.3/1). “… Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/9/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.” (Geçici m.3/2).
Daha sonra Adalet Bakanlığı’nın, Bölge Adliye Mahkemeleri ve Bölge İdare Mahkemelerinin Tüm Yurtta Göreve Başlayacakları Tarihe İlişkin Kararı ile bölge adliye mahkemelerinin tüm yurtta göreve başlama tarihi, 20.07.2016 olarak belirlenmiş ve bahsi geçen tarihin gelmesiyle bölge adliye mahkemeleri göreve başlamıştır. Bu arada 6723 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Geçici 3. maddesinin ikinci fıkrasındaki “aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan” ibaresi “verilen” şeklinde değiştirilmiş ve fıkraya aşağıdaki cümle eklenmiştir: “Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez.”. Bu değişiklikten sonraki düzenlemeye göre, “… Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/9/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur (Geçici m.3, 2). Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez.”.
Bölge adliye mahkemeleri 20.07.2016 tarihinde göreve başladığından, bu tarih itibariyle verilen kararlar aleyhine artık istinaf kanun yoluna başvurulacaktır. Ancak Hukuk Muhakemeleri Kanunu Geçici m.3/2 hükmü uyarınca 20.07.2016 tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki kanun yolu hükümleri uygulanmaya devam edecektir . Bu nedenle, önceki basılarda olduğu gibi, bu basıda da, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun kanun yolu sistemine ilişkin maddelerinden sonra 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun kanun yolu sistemine ilişkin maddeleri muhafaza edilmiştir. Aynı gerekçeyle uygulanması gereken Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 5236 sayılı Kanunla değişiklikten önceki bazı hükümleri de (örneğin, HUMK m.25, 30), Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun ilgili hükümleri altına italik olarak yazılmak suretiyle muhafaza edilmiştir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 1. maddesine göre, “Bu Kanunun yargı yolu ve göreve ilişkin hükümleri, Kanunun yürürlüğe girmesinden önceki tarihte açılmış olan davalarda uygulanmaz.”. Bu hükme göre, 01.10.2011 tarihinden önce bir dava görevli mahkemede açılmışsa, bu dava 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun göreve ilişkin hükümlerinde yapılan değişikliklerden etkilenmeyecektir.
Benzer şekilde, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun senetle ispat, istinaf ve temyiz ile temyizde duruşma yapılmasına ilişkin parasal sınırlarla ilgili hükümleri de Kanunun yürürlüğe girmesinden önceki tarihte açılmış olan dava ve işlerde uygulanmaz (Geçici m.1/2). Esasen senetle ispat kuralına ilişkin hükmün de bu düzenlemede belirtilmiş olmasını haklı kılacak bir sebep bulunmamaktadır. Zira senetle ispat kuralı açısından zaten, hukuki işlemin yapıldığı tarih esas alınır (m.200/1). Yeni düzenlemede, senetle ispat zorunluluğuna ilişkin parasal sınır, 1 Ekim 2011 tarihinden itibaren 2500 Türk Lirasına yükseltilmiştir. Örneğin, 2010 yılında yapılan 550 liralık bir ödünç sözleşmesinden kaynaklanan alacak davası, 2012 yılında da açılsa, bu ödünç sözleşmesi senetle ispat edilmek zorundadır.
Parasal sınırlarla ilgili olarak şu hususun da ifade edilmesinde yarar bulunmaktadır. Hukuk Muhakemeleri Kanunu yürürlüğe girdiğinde, bu Kanundaki parasal sınırlar (m.200, 201, 341, 362 ve 369) yeniden değerleme oranına göre her yıl artırılmayacak şekilde düzenlenmişti. Fakat 6763 sayılı Kanun’un 40 ve 41. maddeleri ile Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun istinaf (m.341) ve temyiz (m.362) sınırı arttırılmıştır. Ayrıca 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na Ek 1. madde eklenmek suretiyle bu Kanundaki parasal sınırlar konusunda bir değişiklik yapılmıştır. Bu düzenlemeye göre;
“(1) 200 üncü, 201 inci, 341 inci, 362 nci ve 369 uncu maddelerdeki parasal sınırlar her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların; o yıl için 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanır. Bu şekilde belirlenen sınırların on Türk lirasını aşmayan kısımları dikkate alınmaz.
(2) 200 üncü ve 201 inci maddelerdeki parasal sınırların uygulanmasında hukuki işlemin yapıldığı, 341 inci, 362 nci ve 369 uncu maddelerdeki parasal sınırların uygulanmasında hükmün verildiği tarihteki miktar esas alınır.”.
Bu ek madde gereğince Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 200, 201, 341, 362 ve 369. maddelerindeki parasal sınırlar, Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği’nde (Sıra No: 484) belirlenen yeniden değerleme oranına göre her yıl artırılacaktır . Bu nedenle 2018 yılı için Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 200, 201, 341, 362 ve 369. maddelerindeki parasal sınırlar yeniden değerleme oranına göre artırılmış ve parasal sınırlar tablolarında gösterilmiştir.
Yine bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki kanun yolu sistemine ilişkin hükümleri (m.427-454) uygulanacağından (Geçici m.3/1, 2), bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında kesinleşinceye kadar temyiz (HUMK m.427), temyizde duruşma (HUMK m.427/4, 438) ve karar düzeltmeye ilişkin (HUMK m. 440) parasal sınırlar da her yıl başında yeniden değerleme oranına göre arttırılacaktır. Bu nedenle, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun söz konusu hükümlerindeki parasal sınırlar da 2018 yılı için yeniden değerleme oranına göre artırılmış ve parasal sınırlar tablolarında gösterilmiştir.
Uygulamada duyulan karşılaştırma ihtiyacı nedeniyle, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun her bir maddesinin altına, varsa 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun karşılık hükümleri küçük punto ile eklenmiştir. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 5236 sayılı Kanun ile değiştirilmekle birlikte, bölge adliye mahkemeleri değişiklikle birlikte göreve başlayamadığından uygulanamayan hükümlerine de (örneğin HUMK m.25, 36/A) Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun ilgili hükümleri altına italik olarak yazılmak suretiyle yer verilmiştir. Diğer basılarda olduğu gibi bu basıda da, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun doğru ve eksiksiz kanun metnine, madde gerekçeleri, ilgili mevzuat, geçerliliğini sürdüren içtihadı birleştirme kararları ile Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun yürürlüğe girmesinden sonraki içtihadı birleştirme kararları ve Anayasa Mahkemesi kararlarına yer verilmiştir.
Çalışmada Anayasa Mahkemesi kararlarına ilgili oldukları maddenin dipnotunda yer verilmiştir. Tek yıldız işareti () yanında, Hukuk Muhakemeleri Kanunu hükümleri ile ilgili olan veya gönderme yapılan gerek bu Kanun ge-rekse diğer kanun ve yönetmelik maddeleri yazılmıştır. İki yıldız işareti () yanında, ilgili maddenin varsa Alman ve İsviçre Medenî Usul Hukuku mevzuatındaki ilgili hükümler gösterilmiştir. Üç yıldız işareti () yanında ise, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun uygulanmasına ilişkin olan ve halen geçerliliğini koruyan tüm içtihadı birleştirme kararları ile Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun yürürlüğe girmesinden sonraki içtihadı birleştirme kararlarına kısa özetleriyle birlikte, tarih, esas ve karar sayıları ile yayınlanmış oldukları Resmi Gazete tarih ve sayıları da belirtilerek yer verilmiştir. Uzun yazılmış gerekçeler çalışmanın hacmini fazla genişlettiğinden, bu şekilde yazılmış gerekçeler önemli kısımları aktarılmak suretiyle ilgili hükümlerin altındaki () işaretinin altına yazılmıştır. Bununla birlikte, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’ndaki bir düzenleme dili sadeleştirilerek Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na aynen alınmışsa, bu hükümlerin gerekçelerine ilgili hükmün altında yer verilmemiştir. Ör-neğin, HUMK m.32’nin karşılığı olan HMK m.39’da olduğu gibi. Adalet Komisyo-nu Gerekçelerine, sadece Hükümetin teklif ettiği tasarı metninde değişiklik yapıl-mış hükümlerin (m.345’de olduğu gibi, sürelerde birlik sağlamaya yönelik olanlar hariç) dipnotlarında yer verilmiştir.
Ülkemizde son yıllarda giderek artan bir biçimde diğer kanunlarda olduğu gibi Hukuk Muhakemeleri Kanununda da yürürlüğünden hemen sona değişiklikler yapılmaya başlanmıştır. Elbette bir Kanunun zaman içinde bazı maddeleri, hatta tümü değiştirilebilir. Ancak kabulünden kısa bir süre sonra ve durum ve koşullarda çok önemli bir değişiklik olmadan bu kadar değişiklik yapılmasını haklı kılacak hiçbir sebebin olmadığını düşünüyoruz. Ayrıca bu değişikliklerin hiçbirisi ilgili kişi ve kurumlarla paylaşılmadan, tartışılmadan kabul edilmiş ve hemen yürürlüğe konulmuştur.
Daha önceki usûl kanunumuz olan Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununda yaklaşık doksan yıl içinde otuz değişiklik yapıldığı söylenerek bu değişikliklerin çokluğundan söz edilirken, yeni Kanunumuzla ilgili 2011 yılından bu yana, yani altı yıl içinde ondört değişiklik yapılmıştır. Bu değişiklikler 90 yılda yapılan değişikliklerin yarısına tekabül etmektedir.
Kanun yaparken olduğu gibi değiştirilirken de yeteri kadar düşünülmeli değerlendirilmeli ve tartışılmalıdır. Son yıllarda oldukça yaygın olarak kullanılan ve kanun yapma tekniğine uygun olmayan “torba kanun”larla değişiklik yapılmasından vazgeçilmelidir. Henüz altı yıl gibi bir süre geçmesine rağmen sürekli yapılan değişiklikler sonunda Hukuk Muhakemeleri Kanununun sistematiği bozulmuş ve bu kanunla kabul edilen pek çok önemli ilke zedelenmiştir. Bu değişikliklerin olumsuz bir sonucu da içtihatların oluşması, boşlukların doldurulması gibi uygulamanın gelişmesine izin vermemesidir.
Anayasa ile teminat altına alınan ilkelerden birisi de hukuki güvenlik ilkesidir. Bu ilke, mevcut hukuka güvenerek açmış olduğunuz bir dava süreci içinde sürekli kanun değişikliklerine maruz kalarak hak kaybına uğramamayı güvence altına alır. Sürekli değişen mevzuat, sürekli değişen parasal sınırlar ve süreler hukukî güvenlik ilkesini zedelemekte, hak ihlâllerine neden olmaktadır.
Çalışmanın hazırlanması aşamasında yardımlarını gördüğümüz meslektaşlarımız Yrd. Doç. Dr. Ömer KORKMAZ, Yrd. Doç. Dr. Cemil SİMİL, Arş. Gör. Gökhan AYKUT ve Arş. Gör. Egemen ESEN’e; basımı üstlenen ve titiz bir çalışmayla bunu kısa zamanda gerçekleştiren başta Vedat CARBAŞ olmak üzere Berrin DOĞRUL ile Vedat Kitapçılık çalışanlarına teşekkür ederiz.
Öğrencilerimize ve meslektaşlarımıza faydalı olmasını dileriz.
İstanbul, 2 Ocak 2018
PEKCANITEZ/TAŞ KORKMAZ/MERİÇ
İÇİNDEKİLER
9. Basıya Önsöz V
Kısaltmalar Cetveli XXXIII
Hukuk Muhakemeleri Kanunu ve İlgili Mevzuaatta
Değişiklik Yapan Mevzuata İlişkin Tablolar XXXVII
6100 sayılı Kanun İle 1086 Sayılı Kanun Maddelerini
Karşılaştırma Tablosu XLI
Parasal Sınırlar Tabloları XLVII
HUKUK MUHAKEMELERİ KANUNU
Madde Sayfa
BİRİNCİ KISIM: Genel Hükümler 1-104 21
BİRİNCİ BÖLÜM: Görev, Yetki ve Yargı Yeri Belirlenmesi 1-23 21
BİRİNCİ AYIRIM: Görev 1-4 21
Görevin belirlenmesi ve niteliği 1 21
Asliye hukuk mahkemelerinin görevi 2 23
Ölüm veya vücut bütünlüğünün yitirilmesinden doğan
zararların tazmini davalarında görev 3 25
Sulh hukuk mahkemelerinin görevi 4 26
İKİNCİ AYIRIM: Yetki 5-19 29
Genel kural 5 29
Genel yetkili mahkeme 6 29
Davalının birden fazla olması hâlinde yetki 7 30
Bir yerde geçici olarak oturanlara karşı açılacak davalarda yetki 8 31
Madde Sayfa
Türkiye’de yerleşim yerinin bulunmaması hâlinde yetki 9 32
Sözleşmeden doğan davalarda yetki 10 33
Mirastan doğan davalarda yetki 11 33
Taşınmazın aynından doğan davalarda yetki 12 35
Karşı davada yetki 13 37
Şubeler ve tüzel kişilerle ilgili davalarda yetki 14 37
Sigorta sözleşmelerinden doğan davalarda yetki 15 38
Haksız fiilden doğan davalarda yetki 16 39
Yetki sözleşmesi 17 40
Yetki sözleşmesinin geçerlilik şartları 18 41
Yetki itirazının ileri sürülmesi 19 42
ÜÇÜNCÜ AYIRIM: Görevsizlik veya Yetkisizlik Kararı
Üzerine Yapılacak İşlemler ve Yargı Yeri Belirlenmesi 20-23 43
Görevsizlik veya yetkisizlik kararı üzerine yapılacak işlemler 20 43
Yargı yeri belirlenmesini gerektiren sebepler 21 45
İnceleme yeri 22 47
İnceleme usulü ve sonucu 23 47
İKİNCİ BÖLÜM: Yargılamaya Hâkim Olan İlkeler 24-33 49
Tasarruf ilkesi 24 49
Taraflarca getirilme ilkesi 25 50
Taleple bağlılık ilkesi 26 51
Hukuki dinlenilme hakkı 27 52
Aleniyet ilkesi 28 53
Dürüst davranma ve doğruyu söyleme yükümlülüğü 29 54
Usul ekonomisi ilkesi 30 55
Hâkimin davayı aydınlatma ödevi 31 56
Yargılamanın sevk ve idaresi 32 56
Hukukun uygulanması 33 57
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM: Hâkimin Yasaklılığı, Reddi ve
Hukuki Sorumluluğu 34-49 59
Madde Sayfa
BİRİNCİ AYIRIM: Hâkimin Davaya Bakmaktan
Yasaklılığı ve Reddi 34-45 59
Yasaklılık sebepleri 34 59
Çekinme kararının sonuçları 35 60
Ret sebepleri 36 61
Hâkimin bizzat çekilmemesi hâli 37 62
Ret usulü 38 63
Çekilme kararının incelenmesi 39 65
Ret talebini incelemeye yetkili merci 40 65
Ret talebinin geri çevrilmesi 41 67
Ret talebinin incelenmesi 42 68
Ret talebine ilişkin kararlara karşı istinaf 43 70
Ret talebine ilişkin kararların temyizi 44 72
Zabıt kâtibinin yasaklılığı ve reddi 45 73
İKİNCİ AYIRIM: Hâkimin Hukuki Sorumluluğu 46-49 74
Devletin sorumluluğu ve rücu 46 74
Davaların açılacağı mahkeme 47 76
Dava dilekçesi ve davanın ihbarı 48 78
Davanın reddi hâlinde verilecek ceza 49 79
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM: Taraflar ve Davaya Katılan
Üçüncü Kişiler 50-83 80
BİRİNCİ AYIRIM: Tarafların Ehliyetleri 50-56 80
Taraf ehliyeti 50 80
Dava ehliyeti 51 81
Davada kanuni temsil 52 81
Dava takip yetkisi 53 82
Temsil veya izin belgelerinin verilmesi 54 83
Dava sırasında taraflardan birinin ölümü 55 84
Kanuni temsilci atanması sebebiyle yargılamanın ertelenmesi 56 84
İKİNCİ AYIRIM: Dava Arkadaşlığı 57-60 85
Madde Sayfa
İhtiyarî dava arkadaşlığı 57 85
İhtiyarî dava arkadaşlarının davadaki durumu 58 87
Mecburî dava arkadaşlığı 59 87
Mecburî dava arkadaşlarının davadaki durumu 60 88
ÜÇÜNCÜ AYIRIM: Davanın İhbarı ve Davaya Müdahale 61-70 89
İhbar ve şartları 61 89
İhbarın şekli 62 90
İhbarda bulunulan kişinin durumu 63 91
İhbarın etkisi 64 92
Asli müdahale 65 93
Fer’î müdahale 66 94
Fer’î müdahale talebi ve incelenmesi 67 94
Fer’î müdahilin durumu 68 95
Fer’î müdahalenin etkisi 69 96
Cumhuriyet savcısının davada yer alması 70 97
DÖRDÜNCÜ AYIRIM: Davaya Vekâlet 71-83 99
Genel olarak 71 99
Davaya vekâlet hakkında uygulanacak hükümler 72 100
Davaya vekâletin kanuni kapsamı 73 100
Davaya vekâlette özel yetki verilmesini gerektiren hâller 74 101
Birden fazla vekil görevlendirilmesi 75 102
Vekâletnamenin ibrazı 76 102
Vekâletnamesiz dava açılması ve işlem yapılması 77 103
Vekilin vekâlet veren huzurundaki beyanı 78 105
Vekilin veya vekâlet verenin duruşmada uygun olmayan
tutum ve davranışı 79 106
Tarafın davasını takip edebilecek ehliyette olmaması 80 107
Vekilin azli ve istifasının şekli 81 108
Vekilin istifası 82 108
Vekilin azli 83 109
Madde Sayfa
BEŞİNCİ BÖLÜM: Teminat 84-89 109
Teminat gösterilecek hâller 84 109
Teminat gerektirmeyen hâller 85 111
Teminat kararı 86 113
Teminatın tutarı ve şekli 87 113
Teminat gösterilmemesinin sonuçları 88 114
Teminatın iadesi 89 115
ALTINCI BÖLÜM: Süreler, Eski Hâle Getirme ve
Adli Tatil 90-104 117
BİRİNCİ AYIRIM: Süreler 90-94 117
Sürelerin belirlenmesi 90 117
Sürelerin başlaması 91 117
Sürelerin bitimi 92 118
Tatil günlerinin etkisi 93 118
Kesin süre 94 119
İKİNCİ AYIRIM: Eski Hâle Getirme 95-101 120
Talep 95 120
Süre 96 121
Talebin şekli ve kapsamı 97 122
Talep ve inceleme mercii 98 122
Talebin yargılamaya ve hükmün icrasına etkisi 99 123
İnceleme ve karar 100 124
Giderler 101 125
ÜÇÜNCÜ AYIRIM: Adli Tatil 102-104 126
Adli tatil süresi 102 126
Adli tatilde görülecek dava ve işler 103 127
Adli tatilin sürelere etkisi 104 130
İKİNCİ KISIM: Dava Çeşitleri, Dava Şartları ve
İlk İtirazlar 105-117 131
Madde Sayfa
BİRİNCİ BÖLÜM: Dava Çeşitleri 105-114 131
Eda davası 105 131
Tespit davası 106 131
Belirsiz alacak ve tespit davası 107 132
İnşaî dava 108 133
Kısmi dava 109 134
Davaların yığılması 110 135
Terditli dava 111 136
Seçimlik dava 112 137
Topluluk davası 113 137
İKİNCİ BÖLÜM: Dava Şartları ve İlk İtirazlar 114-117 138
BİRİNCİ AYIRIM: Dava Şartları 114-115 138
Dava şartları 114 138
Dava şartlarının incelenmesi 115 140
İKİNCİ AYIRIM: İlk İtirazlar 116-117 141
Konusu 116 141
İleri sürülmesi ve incelenmesi 117 142
ÜÇÜNCÜ KISIM: Yazılı Yargılama Usulü 118-186 . 144
BİRİNCİ BÖLÜM: Davanın Açılması 118-125 144
Davanın açılma zamanı 118 144
Dava dilekçesinin içeriği 119 144
Harç ve avans ödenmesi 120 146
Belgelerin birlikte verilmesi 121 147
Dava dilekçesinin tebliği 122 148
Davanın geri alınması 123 148
Tarafta iradî değişiklik 124 149
Dava konusunun devri 125 150
İKİNCİ BÖLÜM: Cevap Dilekçesi 126-135 151
Cevap dilekçesinin verilmesi 126 151
Madde Sayfa
Cevap dilekçesini verme süresi 127 152
Süresinde cevap dilekçesi verilmemesinin sonucu 128 153
Cevap dilekçesinin içeriği 129 153
Cevap dilekçesinde eksiklik bulunması 130 155
Cevap dilekçesi verilmesinin sonucu 131 155
Karşı dava açılabilmesinin şartları 132 156
Karşı davanın açılması ve süresi 133 157
Asıl davanın sona ermesi 134 157
Uygulanacak hükümler 135 158
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM: Cevaba Cevap ve İkinci Cevap Dilekçesi 136 158
Tarafların ikinci dilekçeleri 136 158
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM: Ön İnceleme 137-142 159
Ön incelemenin kapsamı 137 159
Dava şartları ve ilk itirazlar hakkında karar 138 160
Ön inceleme duruşmasına davet 139 161
Ön inceleme duruşması 140 162
İddia ve savunmanın genişletilmesi veya değiştirilmesi 141 164
Süreler hakkında karar 142 166
BEŞİNCİ BÖLÜM: Tahkikat ve Tahkikat Sırasındaki
Özel Durumlar 143-184 167
BİRİNCİ AYIRIM: Tahkikat 143-146 167
Tahkikatın konusu 143 167
Tarafların dinlenilmesi 144 167
Sonradan delil gösterilmesi 145 168
Mevcut delillerle davanın aydınlanması 146 169
İKİNCİ AYIRIM: Duruşma 147-162 170
Tarafların duruşmaya daveti 147 170
Mahkemenin çalışma zamanı 148 170
Ses ve görüntü nakledilmesi yoluyla duruşma icrası 149 171
Madde Sayfa
Tarafların duruşmaya gelmemesi, sonuçları ve
davanın açılmamış sayılması 150 172
Duruşma düzeni 151 175
Soru yöneltme 152 177
Kayıt ve yayın yasağı 153 178
Tutanak 154 179
Tutanağın imzalanması ve imza atamayanların durumu 155 181
Tutanağın ispat gücü 156 181
Zabıt kâtibi bulundurulması zorunluluğu 157 182
Tutanak örneği verilmesi 158 182
Dosyaya belge konulması ve dosyanın başka yere
gönderilmesi 159 183
Dizi listesi 160 184
Dosyanın taraflar ve ilgililerce incelenmesi 161 185
Dosyanın hâkimin incelemesine hazır tutulması 162 185
ÜÇÜNCÜ AYIRIM: Ön Sorun ve Bekletici Sorun 163-165 186
Ön sorunun ileri sürülmesi 163 186
Ön sorunun incelenmesi 164 186
Bekletici sorun 165 187
DÖRDÜNCÜ AYIRIM: Davaların Birleştirilmesi ve
Ayrılması 166-168 188
Davaların birleştirilmesi 166 188
Davaların ayrılması 167 190
Kanun yolları 168 191
BEŞİNCİ AYIRIM: İsticvap 169-175 192
Konusu 169 192
İsticvap olunacak kişilerin belirlenmesi 170 193
İsticvap olunacak tarafın davet edilmesi 171 193
Bizzat isticvap olunma 172 194
İsticvabın yapılması 173 195
Madde Sayfa
Tutanak düzenlenmesi 174 196
Kıyasen uygulanacak hükümler 175 196
ALTINCI AYIRIM: Islah ve Maddi Hataların
Düzeltilmesi 176-183 197
Kapsamı ve sayısı 176 197
Islahın zamanı ve şekli 177 198
Islah sebebiyle ortaya çıkan yargılama giderleri ve
karşı tarafın zararının ödenmesi 178 199
Islahın etkisi 179 200
Davanın tamamen ıslahı 180 201
Kısmen ıslah 181 202
Kötüniyetli ıslah 182 203
Maddi hataların düzeltilmesi 183 204
ALTINCI BÖLÜM: Tahkikatın Sona Ermesi ve
Sözlü Yargılama 184-186 204
Tahkikatın sona ermesi 184 204
Toplu mahkemelerde tahkikatın sona ermesi 185 205
Sözlü yargılama 186 206
DÖRDÜNCÜ KISIM: İspat ve Deliller 187-293 209
BİRİNCİ BÖLÜM: Genel Hükümler 187-198 209
İspatın konusu 187 209
İkrar 188 209
İspat hakkı 189 210
İspat yükü 190 211
Karşı ispat 191 212
Kanunda düzenlenmemiş deliller 192 212
Delil sözleşmesi 193 213
Somutlaştırma yükü ve delillerin gösterilmesi 194 213
Başka yerden getirtilecek deliller 195 214
Delilden vazgeçme 196 215
Madde Sayfa
Delillerin incelenmesi ve istinabe 197 215
Delillerin değerlendirilmesi 198 217
İKİNCİ BÖLÜM: Belge ve Senet 199-224 217
Belge 199 217
Senetle ispat zorunluluğu 200 218
Senede karşı tanıkla ispat yasağı 201 220
Delil başlangıcı 202 222
Senetle ispat zorunluluğunun istisnaları 203 222
İlâmların ve resmî senetlerin ispat gücü 204 224
Adi senetlerin ispat gücü 205 225
İmza atamayanların durumu
© Copyright 2021
Sitemizde yayınlanan görsel ve yazılı