Kargo Gönderim Saatleri;
Kartlarına Taksit
Yeni Üyelik
Üye Girişi
Fransız Yerel Yönetim Hukuku
Fransız Yerel Yönetim Hukuku
Hayrettin YILDIZ
960,00
TL TEŞEKKÜR
Bu eserin hazırlanmasında emeği geçen herkese teşekkürlerimi iletmeyi bir borç bilirim.
Öncelikle düşünceleri, farklı bakış açısı, orijinal fikirleri ve tavsiyeleri ile eserin oluşmasında bana yardım eden ve bu konuda bana yol gösteren değerli hocam Chistophe CHABROT'ya teşekkür ediyor ve kendisine saygılarımı sunuyorum.
Ayrıca eğitim gördüğüm kurumun ve bolümüzün ana bilim dalı başkanı Valerie GOESEL-LE BIHAN Hanımefendiye öneri ve yardımları için teşekkürlerimi iletiyorum.
Benden hem maddi hem manevi desteklerini esirgemeyen aileme, Fransa'da bana aile ortamı yaşatan BAVITOT ailesine ve eseri hazırlarken beni bu konuda sürekli cesaretlendiren arkadaşlarıma çok teşekkür ediyorum. Nihayet çalışmamı sabırla okuyup, hatalarımı düzeltmeme yardım ederek, eserin oluşumuna somut olarak katkıda bulunan arkadaşım Matthias WALLER'a teşekkürü bir borç bilirim.
Son olarak, kitabın yayımlanmasını üstlenen XII Levha Yaymevi'ne ve kitabın baskı ve dizgisinin oluşumunda emeği geçen yayınevi ç larına en içten teşekkürlerimi sunuyorum.
ONSOZ
Fransız yönetim tarzı, sadece merkezi yönetim bakımından değil, yerel yönetim bakımından da Türkiye'nin idare sistemini etkilemiştir. Hatta bu etkileşimin Osmanlı Devleti zamanından bu yana süregeldiği söylenebilir. Örneğin Osmanlı Devleti, Tanzimat döneminde (1839-1876) modernleşme ihtiyacı hissederken Fransa'da kurulan Danıştay'ı örnek alarak, benzer bir kurum olan Şura-yı Devlet'i (1868) kuruyordu. Diğer taraftan bu devletlerden birinin, 22 Ocak 1871 tarihinde İdare-i Umumiye-i Vilayet Nizamnamesi'ni yürürlüğe sokarken, diğerinin 10 Ağustos 1871 tarihinde İl Özel İdaresi Kanunu'nu oluşturması tesadüf olmasa gerek. Türkiye'nin Fransız devletini örnek alarak üniter cumhuriyeti kurması da bu geleneğin bir bakıma devamı olarak görülebilir.
Günümüz itibariyle Fransız mahalli idarelerinin, sahip oldukları gelirler, yürüttükleri yetki ve görevler ve barındırdıkları politik güçle Türkiye yerel yönetimlerinin çok ötesinde olduğu belirtilmelidir. Türkiye'nin de yakın zamanda, yerinden yönetim sistemini gözden geçirmesi ve gerekli düzenlemeleri yapması elzemdir. Bu düzenlemeleri yaparken örnek alacağı yerel yönetim sistemi yine Fransız mahalli yönetim tarzı olmalıdır. Eserin bu açıdan hem politikacılara hem de hukukçulara yararlı olması umulmaktadır.
Eserin okunması sırasında bazı hususların dikkate alınması, konunun anlaşılması için kolaylık sağlayabilir. Öncelikle bu eser yerel yönetimlere ilişkindir. Dolayısıyla merkezi yönetimin taşra örgütü inceleme dışında tutulmuştur. Bu yüzden de eserde il ve il özel idaresi terimleri, devletin taşra teşkilatı için değil yerel yönetim olan il özel idaresi için kullanılmaktadır. Aynı şekilde il meclisi veya il genel meclisi denirken aynı organ tarif edilmektedir. Kitapta çoğunlukla mahalli idare kavramı ile yerel yönetim kavramı birbirinin yerine, yerel/mahalli ve yönetim/idare kelimeleri aynı anlamlarda kullanılmaktadır. Bu durum desantralizasyon, yerinden yönetim ve adem-i merkeziyet kavramları için de geçerlidir.
Fransız hukuk mevzuatında iki tür yasa bulunmaktadır. Bunlardan biri organik yasa iken diğeri alelade/sıradan/olağan yasadır. Organik yasa Anayasanın gönderme yaptığı, belirli bir konunun düzenlenmesini öngördüğü yasalardır. Organik yasalar Anayasa ile organik bir bağa sahip olduklarından bu şekilde isimlendirilmişlerdir. Olağan yasalar ise Anayasa'nın herhangi bir gönderme yapmadığı, yasa koyucunun da bu yasayı hazırlarken Anayasa'dan emir almadığı yasalardır. Eserin içeriği okunurken bazı yasa maddelerinin başında "L." (Loi-yasa) harfi yer alırken, bazılarının başında "LO." (Loi Organique-organik yasa ) şeklinde iki harf bulunmaktadır. Bu harfler yasanın orijinini, yani organik yasa ile mi yoksa olağan yasa ile mi düzenlendiğini belirtmek için kullanılmaktadır. Ayrıca Fransız hukukunda yasalar, bazen yasayı teklif eden ya da hazırlayan milletvekilinin ismiyle anılabilmektedir. Örneğin Chevenement yasası, Marcellin yasası gibi.
Diğer taraftan, Fransız yerel yönetimleri açısından 1981 yılı bir dönüm noktasını oluşturmaktadır. Çünkü 1981'de François Mitterand'm başa gelmesiyle beraber, yerel yönetim yasalarında radikal değişiklikler yapılmıştır. Hatta bu değişikliklerin önemine binaen Adem-i Merkeziyetçiliğin I. Bölümü'nün bu dönemde başladığı kabul edilmektedir. Fransız idare tarihçileri bile çalışmalarında 1980 öncesi ve sonrası şeklinde ayrım yapmaktadırlar. Eser okunurken bunun bilincinde olunması, rasyonel bir okumanın gerçekleştirilmesi açısından yararlı olacaktır.
Son olarak, elinizdeki bu eserin 2011 yılında Lyon 2 Lumiere Üniversitesi Genel Kamu Hukuku bölümünde yazdığım yüksek lisans/master tezimin bir çevirisi mahiyetinde olduğunu belirtmek isterim. Master tezimin başlığı esasında, "Fransa'da 2002'den İtibaren Yerinden Yönetim Reformları: Fransız Usulü Karmaşıklık" (Les reformes de la decentralisation en France depuis 2002: Une complexite â la française) idi. Ancak eserimi Fransızcadan Türkçeye çevirirken güncelliği temin etmek adına öncelikle süreç içerisinde mevzuatta meydana gelen değişiklikleri ekledim, daha sonra da ilk yazdığım eserin kapsamını genişleterek bütün Fransız yerel yönetim tarzını ele almaya çalıştım. Böylece elinizdeki eser "Fransız Yerel Yönetim Hukuku" kitabı ortaya çıkmış oldu.
Hayrettin YILDIZ Yalova, 21 Kasım 2013
İÇİNDEKİLER
DESANTRALİZASYONUN ÖZET TARİHÇESİ
Birinci Bölüm: Fransız Yerel Yönetim Teşkilatı: Yerel İdarenin Etkinliği
Birinci Kısım :Yerel Yönetim Kuruluşları
I. Yerel Yönetim Türleri
A. Belediye (La Commune)
B. İl Özel İdaresi (Le Departement)
C. Bölge yönetimi (La Region)
D. Özel Statüye Sahip Yerel Yönetimler
II. Yerel Yönetimlerin Organları
A. Yerel Yönetimlerin Karar Organları
1. Meclislerin Seçilme Yöntemleri
a. Belediye Meclisi Seçimleri
b. İl Genel Meclisi Seçimleri
c. Bölge Meclisi Seçimleri
2. Meclislerin Yetkileri ve Aralarındaki Benzerlikler
3. Meclislerin Çalışma Usulleri ve Aralarındaki Benzerlikler
B. Yerel Yönetimlerin Yürütme Organları
1. Yürütme Organlarının Belirlenmesi ve Yetkileri
2. Yürütme Organına Yardımcı Yapılar
III. Yerel Yönetimleri Birleştirme Çabaları
A. Belediyelerin Birleştirilmesi
B. İl özel İdareleri ile Bölgelerin Birleştirilmesi
IV. Yerel Yönetim Birlikleri
A. Yerel Yönetim Birliklerinin Ortaya Çıkışı ve İlk Türleri
1. Sendikalar
2. Districtler ve kentsel birlikler
B. Yerel Yönetim Birliklerinin Yeni Türleri
1. Belediye ve Şehir Birlikleri
2. Kentler Arası Birlikler
3. Metropoller
C. Yerel Yönetim Birliklerinin Meclis Üyelerinin Seçilmesi
D. İl İdaresi Yerel Yönetim Birlikleri Komisyonu
İkinci Kısım :Yönetenler ile Yönetilenler Arası İlişkiler
I. Meclis Üyeleri ile Organlar Arasındaki İlişkiler
A. Meclis Üyelerinin Hakları
B. Meclisin Yürütme Organını Denetleme Araçları
II. Halkın Yerel Yönetime Katılma Araçları
A. Halkın Bilgi Edinme Hakkı
B. Halkın Yerel Yönetime Katılmasında İstişari Araçlar
1. Semt Meclisleri ve Semt Yardımcıları
a. Semt Meclisleri (Les conseils de quartier)
b. Semt Yardımcıları (Les adjoints de quartier)
2. Yerel Kamu Hizmetleri Danışma Komisyonları
3. Kamu Anketleri (Les Enquetes Publiques)
4. Dilekçe Hakkı (Le droit de pétition)
5. İstişari Referandumlar
a. İstişari Referandumun Kapsamı
b. İstişari Referandumun Uygulanması (Prosedür)
C. Halkın Kesin Karar Aracı Olarak Referandum
a. Referandumun Kapsamı
b. Referandumun Uygulanması
İkinci Bölüm:Yerel Yönetimlerin Hak ve Sorumlulukları: Yerel İdarenin Gücü
Birinci Kısım :Yerel Yönetimlerin Görev ve Yetkileri
I. Yetki Paylaşımına Hakim Prensipler
A. Genel Yetki İlkesi (Clause generale de compétence)
B. Yetkilerin Blok Halinde Devri
C. Yerellik (Subsidiarite) İlkesi
D. Ayrıksı Bir Durum Olarak "İşin başı" Uygulaması
II. Yerel Yönetimlerin Görev ve Yetkileri
A. Belediyelerin Görev ve Yetkileri
1. Belediyelerin Kendilerine Has Görev ve Yetkileri
2. Paylaşılan Görev ve Yetkiler
B. İl Özel İdarelerinin Görev Yetkileri
1. İl Özel İdarelerinin Tek Başlarına Hakim oldukları Alanlar
2. Diğer Yerel Yönetimlerin Müdahalesine Açık Olan Alanlar
C. Bölgelerin Görev ve Yetkileri
1. Bölgelerin Kendilerine Has Görev ve Yetkileri
2. Bölgelerin Tamamlayıcı Görev ve Yetkileri
III. Yerel Yönetimlerin Deneysel Yetkisi (Le droit à l’experimentation)
A. Madde 37-1'de Yer Alan Genel Deneysel Yetki Kurumu
B. Madde 72 Fıkra 4'te Yer Alan Yerel Yönetimlere Özgü Deneysel Yetki Kurumu
İkinci Kısım :Yerel Yönetimlerin Gelirleri
I. Yerel Yönetimlerin Gelirlerini Belirleyen Anayasal İlkeler
A. Mali Özerklik İlkesi
B. Yerel Yönetimlere Yetki ve Görevlerle Eşdeğerde Kaynak Tahsis Etme Zorunluluğu
C. Eşit Paylaşım (Perequation) İlkesi
II. Yerel Yönetimlerin Mali Gelir Kaynakları
A. Doğrudan Vergiler
1. Yerel Ekonomik Katkı Vergisi
2. Emlak vergileri
3. Diğer Vergiler
B. Devlet Tarafından Aktarılan Gelirler
1. Genel Çalışma Ödeneği
2. Kırsal Alanlar için Ekipman/Teçhizat Ödeneği
3. Yetki ve Vergi Transferlerinden Doğan Ödenekler (Les compensations)
C. Borçlanmalar
© Copyright 2024
Sitemizde yayınlanan görsel ve yazılı