Fihi Ma-Fih Anılar - III
Fihi Ma-Fih Anılar - III
Vedat Ahsen COÅžAR
Yazarın diğer ürünlerine gözatmanızı tavsiye ederiz...
Anılar -III-
"Karl Marx, Kapital’in önsözünde ‘De te fabula narratur!’, yani ‘bu senin hikayeni anlatıyor’ diye yazar. Ben de kendi hikayemi anlattım anılarımda. EÄŸer fark ettiyseniz, bu hikayeyi anlatırken hiç ‘keÅŸke’ demedim. Zira keÅŸke demek piÅŸmanlık ifadesidir. KeÅŸke demedim, çünkü yaÅŸadığım ve yaptığım hiçbir ÅŸeyden dolayı piÅŸman olmadım, piÅŸmanlık duymadım. Esasen Marx’ın toplumların ve insanlığın tarihi baÄŸlamında yaptığı ‘tarihte ne olduysa öyle olması gerektiÄŸi, baÅŸka türlü olamayacağı için öyle olmuÅŸtur’ ÅŸeklindeki tespiti, her bir insanın kendi kiÅŸisel tarihi baÄŸlamında da doÄŸru ve geçerli olan bir tespittir.
Benim hayatımda olanlar da, öyle olması gerektiÄŸi için, baÅŸka türlü olamayacağı için öyle olan ÅŸeylerdi. Özel hayatımda olsun, kamusal hayatımda olsun, meslek hayatımda olsun, pek çok iniÅŸler, çıkışlar, mutlu, mutsuz anlar yaÅŸadım. Bu yaÅŸadıklarım arasında isyan ettiÄŸim, itiraz ettiÄŸim, çaresiz olduÄŸum için katlanmak zorunda kaldığım, haksızlığa uÄŸradığım çok sayıda olay oldu. Sıkıntılı, üzgün, gerginlik, kızgınlık dolu zamanlar, tarifi imkansız mutluluklarla dolu düÅŸsel anlar oldu. GüldüÄŸüm, çok güldüÄŸüm, sevindiÄŸim, bulutların üzerinde gezindiÄŸim günler, üzüldüÄŸüm, çok üzüldüÄŸüm, aÄŸladığım zamanlar oldu. Ä°yi ki de oldu bütün bunlar. Kalbim zaten atıyordu, ama o anlar, o günler, o zamanlar kalbimin ritmini deÄŸiÅŸtirdi.
Behçet Necatigil’in, ‘Sevgileri yarınlara bıraktınız / Çekingen, tutuk, saygılı. / Bütün yakınlarınız / Sizi yanlış tanıdı.’ dediÄŸi gibi, sevgileri yarınlara bıraktığım zamanlarım, çekingen, tutuk, saygılı davranışlarım, beni yanlış tanıyan ve hatta hiç tanıyamayan yakınlarım oldu. Bana yakın veya uzak olsun, elbette benim de yanlış tanıdığım, yanlış yaptığım insanlar oldu. Ama bunların hepsi, Marx’ın da söylediÄŸi gibi öyle olması gerektiÄŸi için, baÅŸka türlü olamayacağı için oldu. Ve iyi ki de oldu. Çünkü ben o olanların sayesinde, o insanların sayesinde büyüdüm, ben oldum, kendim oldum. Onun için yaÅŸadığım hiçbir ÅŸeyden dolayı piÅŸman deÄŸilim. Aksine o olanlara, o olanları bana yaÅŸatanlara müteÅŸekkirim. Onun için bir daha dünyaya gelsem, yine aynı ÅŸeyleri yaÅŸamak, yine ben olmak, yine kendim olmak isterim. Ondan olsa gerek hayata dair, hayatıma dair hiçbir piÅŸmanlığım ve hayattan, hayatımdan hiçbir bir alacağım, üstü kalsın diyebileceÄŸim bir borcum yoktur benim.
Daha ne kadar yaÅŸarım bilmiyorum. Sadece yolun sonuna biraz daha yaklaÅŸtığımı biliyorum. Ve geriye kalan ömrümü huzur içinde yaÅŸamak istiyorum. Ve artık hiç kimseye, ama hiç kimseye ‘canım insanlar, bana bunu da yaptınız!’ demek istemiyorum…!" (Tanıtım Yazısı)